چند روز پیش داداشم یه حرفی زد که برام خیلی جالب بود:

یکی از اقوام که نمازشو زیاد جدی نمیگرفت و داداشم هم اونو خیلی دوستش داره البته 8سال از داداشم بزرگتره  وقتی داداشم بهش گفت که چرا نمازتو جدی نمی گیری گفت:من کدوم کارم درسته که این یکی درسته(منظورش در زمینه دین بود چون اصلا ادم مذهبی نیست)

داداشم بهش گفت:نماز ستون دینه تو  یه خونه بساز اگه ستون نداشته باشه تو هر چی دیوار بچینی خراب میشه ولی اگه ستونشو بذاری و حسابیم محکمش کنی دیگه با زلزله هم خراب نمیشه.

به حرفش خیلی فکر کردم دیدم راست میگه منم تا 3-4 سال پیش همین طور بودم ولی از وقتی ستونو محکم کردم باورتون نمیشه انقدر ارامش دارم که نگو.جا برم هرجا باشم هر کاری بکنم مطمئنم که به خاطر اون ستونه پام نمیلغزه دست مو یکی سفت تو دستش گرفته که اگه سریدم منو نگه داره کارا مو با اطمینان خاطر انجام میدم .

اگه نماز واقعا خالصانه بشه بقیه چیزام در کنارش خالص و پاک میشه.

امیدوارم خدا توفیق همچین نمازیو به همه ی شما دوستای خوب و خودم هم بده!