خداوند

انچنان که سحرگاهان شب تارتر از تاریکی را

 ارام ارام

 در حقیقت روشن روز پنهان می گردانی

گرم پنهان کردن تاریکی نفسم در تظاهر به روشنی و پاکیم

انگاه که می دانم در نزد تو کیستم

و

 در نظر خلق چه می نمایم

و ان گونه که خداوند روز روشن را

در ازامش شب فرو می بری

انگاه که دیگر اثری از خورشید و شیدش  نیست

تمام جلوه حق و حقیقتم را

در تاریکی نفسانیت فرو خوردم

در خویش غروب کردم

انگاه که بینایی و شنوایی تو می داند

 که شب و روز از پی هم حاضرند

و هیچ یک نیست نمی شود.

و من و گمان بی بازگشتی شب و روزم

 غافل از ان که باز خواهم گشت

 همچون شب و روز

دوباره از پی دوباره

به سمت تو

خداوند نزدیکتر از....