همه ی ما وقتی کوچیک بودیم ماروپله بازی کردیم،یادتونه چقدر هیجان داشت.می تونی تصور کنی که دوباره داری ماروپله به این بازی ادامه میدی.اره توی زندگی واقعی،فکر نمی کنی که زندگی هم یه جور ماروپله است؟

اگر دقت کرده باشی توی زندگی واقعی همه ما،هم مار وجود داره هم نردبون بعضی وقتها باید انقدر صبر کنی تا شش بیاری و بازی رو شروع کنی شاید سالها طول بکشه که شش بیاری این شش می تونه همون هدف و راه بزرگی باشه که انتخاب می کنی.شش رو که اوردی شروع می کنی به حرکت شاید اونوقت یک بیاری یا چهار یا شایدم دوباره شش اوردی.نباید از اینکه یک اوردی ناراحت بشی،نه از اینکه شش اوردی مغرور. از کجا معلوم اون یک تو رو به نردبون برسونه و اون شش تو رو بندازه تو دهن مار!که مجبور بشی از اول شروع کنی.چه بخواهی و چه نخواهی سر راهت هم مار هست هم نردبون!

اگه مار نیشت زد خودتو نباز دوباره می تونی شروع کنی.قانون این بازی اینه که هیچ وقت از صفحه بیرون انداخته نمیشی.مگر اینکه خودت بازی رو رها کنی و کنار بری،حالا بستگی به خودت داره که چقدر ارادت و جزم کنی که ادامه بدی.

ولی اینو مطمئن باش هر چقدرم مارا تورو نیش بزنن بازم می تونی به خونه اخر برسی و وقتی به خونه اخر رسیدی دمت گرم!!!به یه هدف رسیدی پس دوباره تاس بنداز و برو سراغ یه هدف دیگه.

فقط بدون تعداد دفعات تاس انداختن محدود تو رقبای سرسختی داری پس یه یا علی بگو تاس زندگی رو رها کن!