الهی! تا با تو آشنا شدم از خلایق جدا شدم، در جهان شیدا شدم، نهان بودم پیدا شدم.

 الهی! همه شادی ها بی یاد تو غرور است و همه غمها با یاد تو سرور است.

 الهی! در دلهای ما جز تخم محبت مکار و بر جان های ما جز باران رحمت مبار.

 الهی! حاضری چه جویم؟ ناظری چه گویم؟

 الهی! چون با تو به تو امانم،همانا دان که نومسلمانم.

 الهی! بنیاد توحید ما خراب مکن و باغ امید ما را بی آب مکن.

 الهی! ندانم که جانی یا جان را جانی، نه اینی نه آنی، ای جان را زندگانی، حاجت ما عفو است و مهربانی.

 الهی! تو غیب بودی و من عیب بودم، تو از غیب جدا شدی و من از عیب جدا شدم.

 الهی! گریخته بودم، تو خواندی، ترسیده بودم، بر خوان تو نشاندی، ابتدا می ترسیدم که مرا بگیری به عطای خویش، اکنون می ترسم که بفریبی به عطای خویش.

 الهی! از کشته ی تو خون نیاید و از سوخته ی تو دود، کشته ی تو به کشتن شاد و سوخته ی تو به سوختن خشنود.           

الهی! آنچه بر سر ما آید، بر سر کس نیاید، دیده ای که به نظاره ی تو آیدهرگز باز پس نیاید.          

الهی! نظر خود بر ما مدام کن و ما را بر داشته ی خود نام کن و به وقت رفتن بر جان ما سلام کن.

 الهی! اگر یک بار گویی: بنده ی من، از عرش بگذرد خنده ی من.

 الهی! آتش دوری داشتی، با آتش دوزخ چکار داشتی؟

 الهی! می پنداشتم که ترا شناختم، اکنون آن پنداشت و شناخت را در آب انداختم.

 الهی! به عزت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی، دریاب مرا که می توانی.