داستان مردی را که هرگز نمی شناختم شنیدم،که حتماً خدا می خواست که این داستان را بشنوم.

تمام داستانها تنها چیزهای کوچکی بودند.

شاید شما میدانید که مدیر آن شرکت بخاطر اینکه پسرش مهدکودکش شروع شده بود٬ آنروز دیر به سرکار می آید.
شخص دیگری بخاطر اینکه آنروز نوبتش بود که کیک به سرکار بیاورد٬ زنده مانده بود.

اما برای من جالبتر فردی بود که آنروز صبح یک جفت کفش قرمز نو می پوشد.او مسافت زیادی را تا محل کار طی می کند٬ ولی درست قبل از رسیدن به محل کارپاهایش تاول میزند.جلوی یک داروخانه می ایستد تا چسب زخم بخرد و بخاطر همین زنده می ماند.

یک صدای آرام درونی   

آیا تا حالا شده که یکدفعه در مورد شخصی که مدت طولانی است که ندیدید  فکر کنید و سپس میدانید که او را  بزودی خواهید دید و یا از او تلفن یا نامه ای دریافت خواهید کرد...
 

بگذارید این پیغام تا ابدیت ادامه یابد.